มื่อ “ในหลวง ร.๙” ทรงขอซื้อผ้าปักฝีพระหัตถ์จากสมเด็จย่า



เมื่อราวปี พ.ศ.๒๕๓๔ มีผู้ถวายงานเล่าถึงคราวที่สมเด็จย่าฟื้นจากพระอาการประชวรแล้วทรงเริ่มงานปักผ้าฝีพระหัตถ์ที่ทรงค้างไว้ต่อ ซึ่งทำให้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในรัชกาลที่ 9 ทรงสงสัยว่า เพราะเหตุใดสมเด็จพระบรมราชชนนีจึงทรงขะมักเขม้น ทรงงานปักนัก
สมเด็จย่า รับสั่งเล่าว่า.. “มีผู้กราบบังคมทูลขอซื้อผ้าปักฝีพระหัตถ์ไว้ล่วงหน้าแล้ว จึงต้องพระราชประสงค์จะทรงปักให้สำเร็จ เพื่อหาเงินรายได้บำรุงการกุศลต่อไป…”





สมเด็จย่าทรงตั้งใจมาก
เมื่อสมเด็จย่าทรงปักเสร็จ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในรัชกาลที่ 9 ทรงขอซื้อผ้าปักฝีพระหัตถ์ผืนนั้นแทน



วันนั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ ทรงถือถุงกระดาษสีน้ำตาลใบใหญ่เข้ามา ซึ่งพระองค์ทูลเกล้าฯ ถวายตรัสว่า เป็นเงินค่าถวายผ้า..
สมเด็จพระบรมราชชนนี รับสั่งว่า…“โอ๊ย อันนี้ มีคนเขาจองไว้แล้ว”
แต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ตรัสว่า… “เขาบอกจะซื้อ แต่เขายังไม่ได้ซื้อ แต่นี่ซื้อแล้ว..วางเงินแล้ว”
สมเด็จพระบรมราชชนนี จึงยอมทูลเกล้าฯ ถวาย
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในรัชกาลที่ 9 โปรดเกล้าฯ ให้ข้าราชบริพารที่มาเฝ้าฯ อยู่ในที่นั้น ช่วยกันนับเงินถวาย เป็นธนบัตรใบละร้อยแบบเก่า ที่มีขนาดใหญ่ ทรงเก็บไว้นานแล้ว
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในรัชกาลที่ 9 ตรัสเล่าว่า ทรงนับจนแพ้ฝุ่น และทรงเสริมว่า “หมดแล้ว..เงินที่มีหมดแล้ว”


Cr:https://www.siamnews.com